Ստեղծագործություններում արտացոլվել են դարաշրջանի էական գծերը, հայ ժողովրդի պատմական ճակատագիրը, անհատի և հասարակության բախումը և դրա հետևանքով անհատի մեջ առաջացած հոգեկան բարդ ապրումները, երազանքներն ու իդեալները:

Ուսանել է Էջմիածնի Գևորգյան ճեմարանում (1889-1892), Լայպցիգի համալսարանում (1893-1995), ակադ. (1943):

Քաղաքական հանգամանքների բերումով ապրել և ստեղծագործել է արտասահմանում (1911–1926, 1930–1936): Հայաստանի ԳՄ նախագահ (1946–1957):

ԽՍՀՄ ԳՄ անդամ (1936):

ԽՍՀՄ պետ. մրցանակի դափնեկիր (1946): Պարգևատրվել է Լենինի (2) շքանշանով:

Ա.Իսահակյանի անվամբ են կոչվում նախկին Ղազարապատ գյուղը (1945), Երևանի և Գյումրիի կենտրոնական գրադարանները (1950), Երևանի թիվ 16, Գյումրիի թիվ 26 միջնակարգ դպրոցները (1945) և այլ դպրոցներ Վանաձորում, Գավառում, Հրազդանում, Ստեփանակերտում, Թբիլիսիում, Հայաստանի և Վրաստանի մի շարք գյուղերում: Երևանում (1963) և Գյումրիում (1975) գործում են նրա տուն-թանգարանները: Նրա անվամբ սահմանվել է Հայաստանի ԳՄ գրական մրցանակ պոեզիայի բնագավառում (1975):